basit olarak
rpm -ivh moduladi.rpm
sistemde yüklü tüm modüller
# rpm -qa
# rpm -qa less
yüklü modülü kaldırmak için
# rpm -e software-2.3.4
13 Nisan 2009 Pazartesi
10 Nisan 2009 Cuma
Grep komutu
Tek başına kullanmak
$ grep '12.00' /home/david/backup/log.txt
Yukarıdaki komut içinde 12.00 bulunan tüm satırları listeler.
$ grep -v '12.00' /home/david/backup/log.txt
Bu komutla ise içinde 12.00 bulunduran satırlar dışındaki tüm satırları listeler.
$ grep -l 'delay' /code/*.c
Bu komut /code dizininde .c uzantılı dosyalardan içinde "delay" yazısı bulunanların adlarını listeler. Bununla sadece dosya isimleri listelenir(Q:Yani satırlar listelenmez..)
$ grep -w '\<bay' *
$ grep -w 'watch\>' *
Bu iki komut aramayý biraz daha derinleştirir.İlk komut "bay" ile başlayan kelimelerin olduğu satıları , ikinci komut ise "watch" ile biten kelimelerin olduğu satırları arar.
-
Borularla(pipe) kullanım
$ ls -l grep rwxrwxrwx
Bildiğiniz gibi "ls -l" komutu dizin içeriğini listeler. "grep rwxrwxrwx" kısmı ise bize yazma,okuma,çalıştırma izinlerinin kullanıcı,grup,diğerleri için verildiği dizinleri listeler. Böylece tüm dizinleri görmektense sadece bu izinlerin olduğu dizinleri görürüz. (Aslında sadece metin araması yapıyoruz. "ls -l" nin çıktısını grep komutuna yönlendirerek süzgeçten geçiriyoruz)
Grep için bazı önemli parametreler
-v
komutun davranışını tersine çevirir.
-c
Standart raporlamayý (Q:yani satýrlarýn hepsini göstermeyi) keser ve sadece þablona uyan satýrlarýn sayýsýný gösterir.
-i
Arama sırasında büyük/küçük harf eşleştirmesi yapmaz
-w
şablonun başka bir kelime içinde olmayıp , kendi başına bir kelime olup olmadığını denetler. Böylece , "bay" kelimesi için arama yaptığınızda "baywatch" ile ilgili satırlar ekrana gelmez.
-l
şablona uygun satırların bulunduğu dosya adlarını listeler.
-r
parametreden sonra verilen dizinin ,alt dizininlerinde de verilen şablona uygun arama yapar. (recursive)
$ grep '12.00' /home/david/backup/log.txt
Yukarıdaki komut içinde 12.00 bulunan tüm satırları listeler.
$ grep -v '12.00' /home/david/backup/log.txt
Bu komutla ise içinde 12.00 bulunduran satırlar dışındaki tüm satırları listeler.
$ grep -l 'delay' /code/*.c
Bu komut /code dizininde .c uzantılı dosyalardan içinde "delay" yazısı bulunanların adlarını listeler. Bununla sadece dosya isimleri listelenir(Q:Yani satırlar listelenmez..)
$ grep -w '\<bay' *
$ grep -w 'watch\>' *
Bu iki komut aramayý biraz daha derinleştirir.İlk komut "bay" ile başlayan kelimelerin olduğu satıları , ikinci komut ise "watch" ile biten kelimelerin olduğu satırları arar.
-
Borularla(pipe) kullanım
$ ls -l grep rwxrwxrwx
Bildiğiniz gibi "ls -l" komutu dizin içeriğini listeler. "grep rwxrwxrwx" kısmı ise bize yazma,okuma,çalıştırma izinlerinin kullanıcı,grup,diğerleri için verildiği dizinleri listeler. Böylece tüm dizinleri görmektense sadece bu izinlerin olduğu dizinleri görürüz. (Aslında sadece metin araması yapıyoruz. "ls -l" nin çıktısını grep komutuna yönlendirerek süzgeçten geçiriyoruz)
Grep için bazı önemli parametreler
-v
komutun davranışını tersine çevirir.
-c
Standart raporlamayý (Q:yani satýrlarýn hepsini göstermeyi) keser ve sadece þablona uyan satýrlarýn sayýsýný gösterir.
-i
Arama sırasında büyük/küçük harf eşleştirmesi yapmaz
-w
şablonun başka bir kelime içinde olmayıp , kendi başına bir kelime olup olmadığını denetler. Böylece , "bay" kelimesi için arama yaptığınızda "baywatch" ile ilgili satırlar ekrana gelmez.
-l
şablona uygun satırların bulunduğu dosya adlarını listeler.
-r
parametreden sonra verilen dizinin ,alt dizininlerinde de verilen şablona uygun arama yapar. (recursive)
Kullandığım Önemli Programlar
WinSCP - bu program sayesinde görsel olarak ftp işlerini server üzerine ssh üzerinden scp protokolü ile yapabiliyorum
SecureCRT - SSH(Secure Shell) protokolü ile command prompt sağlayan uygulama.
Xmanager - SSH üzerinden X window sağlayarak bize görsel bi desktop sağlayan uygulama.
putty - vazgeçilmez ssh ve diğer telnet gibi protokolleri de destekleyen command prompt sağlayan bir diğer uygulama.
baretail - sürekli akan log dosyalarını eşzamanlı takip edebileceğiiz uygulama.
soapUI - yaptığınız web servisleri test etmek için harika bir program
TOAD ve PLSQL Developer - DAtabase işlemlerimiz için ben Oracle için kullandım çok iyi bir ortam
SecureCRT - SSH(Secure Shell) protokolü ile command prompt sağlayan uygulama.
Xmanager - SSH üzerinden X window sağlayarak bize görsel bi desktop sağlayan uygulama.
putty - vazgeçilmez ssh ve diğer telnet gibi protokolleri de destekleyen command prompt sağlayan bir diğer uygulama.
baretail - sürekli akan log dosyalarını eşzamanlı takip edebileceğiiz uygulama.
soapUI - yaptığınız web servisleri test etmek için harika bir program
TOAD ve PLSQL Developer - DAtabase işlemlerimiz için ben Oracle için kullandım çok iyi bir ortam
5 Nisan 2009 Pazar
cpu OS bilgilerini öğrenme
$ cat /proc/cpuinfo | grep name
model name : Pentium III (Coppermine)
$ rpm -qf /etc/redhat-release
enterprise-release-4-3.6
$ uname -r
2.6.9-42.0.0.0.1.EL
$ cat /etc/redhat-release
Enterprise Linux Enterprise Linux AS release 4 (October Update 4)
$ cat /etc/issue
Enterprise Linux Enterprise Linux AS release 4 (October Update 4)
model name : Pentium III (Coppermine)
$ rpm -qf /etc/redhat-release
enterprise-release-4-3.6
$ uname -r
2.6.9-42.0.0.0.1.EL
$ cat /etc/redhat-release
Enterprise Linux Enterprise Linux AS release 4 (October Update 4)
$ cat /etc/issue
Enterprise Linux Enterprise Linux AS release 4 (October Update 4)
cpio arşiv dosyaları
Archival
If you wanted to archive an entire directory tree, the find command can provide the file list to cpio:
% find . -depth -print cpio -ov > tree.cpio
Copy
Cpio copies files from one directory tree to another, combining the copy-out and copy-in steps without actually using an archive. It reads the list of files to copy from the standard input; the directory into which it will copy them is given as a non-option argument.
% find . -depth -print0 cpio --null -pvd new-dir
Extraction
To extract files from a cpio archive, pass the archive to cpio as its standard input.
Warning: This will overwrite without prompting.
% cpio -id < cpiofile
The -i flag indicates that cpio is reading in the archive to extract files, and the -d flag tells cpio to construct directories as necessary. You can also use the -v flag to have file names listed as files are extracted.
Any non-option command line arguments are shell-like globbing-patterns; only files in the archive whose names match one or more of those patterns are copied from the archive. The following example extracts etc/fstab from the archive (the format of the archive contents should be verified with `cpio -l` first to verify how path is stored) :
% cpio -id etc/fstab < cpiofile
4 Nisan 2009 Cumartesi
Kill process in Linux or terminate a process in UNIX or Linux systems
Step #1: First, you need to find out process PID (process id)
Use ps command or pidof command to find out process ID (PID).
Syntax:ps aux grep processnamepidof processname
For example if process name is lighttpd, you can use any one of the following command to obtain process ID:
# ps aux grep lighttpd
OR
use pidof command which is use to find the process ID of a running program:
# pidof lighttpd
Step #2: kill process using PID (process id)
Above command tell you PID (3486) of lighttpd process. Now kill process using this PID:
# kill 3486
OR
# kill -9 3486
Where,
-9 is special Kill signal, which will kill the process.
killall command examples
DO NOT USE killall command on UNIX system (Linux only command). You can also use killall command. The killall command kill processes by name (no need to find PID):
# killall -9 lighttpd
Kill Firefox process:
# killall -9 firefox-bin
As I said earlier killall on UNIX system does something else. It kills all process and not just specific process. Do not use killall on UNIX system (use kill -9).
Use ps command or pidof command to find out process ID (PID).
Syntax:ps aux grep processnamepidof processname
For example if process name is lighttpd, you can use any one of the following command to obtain process ID:
# ps aux grep lighttpd
OR
use pidof command which is use to find the process ID of a running program:
# pidof lighttpd
Step #2: kill process using PID (process id)
Above command tell you PID (3486) of lighttpd process. Now kill process using this PID:
# kill 3486
OR
# kill -9 3486
Where,
-9 is special Kill signal, which will kill the process.
killall command examples
DO NOT USE killall command on UNIX system (Linux only command). You can also use killall command. The killall command kill processes by name (no need to find PID):
# killall -9 lighttpd
Kill Firefox process:
# killall -9 firefox-bin
As I said earlier killall on UNIX system does something else. It kills all process and not just specific process. Do not use killall on UNIX system (use kill -9).
Show all running processes in Linux
CANLI OLARAK TÜM PROCESS LERİ izlemek için
# top
komutunu kullanınız.
display a tree of processes
pstree shows running processes as a tree. The tree is rooted at either pid or init if pid is omitted. If a user name is specified, all process trees rooted at processes owned by that user are shown.
# pstree
see every process on the system
# ps -A
or
# ps -e
See every process except those running as root
# ps -U root -u root -N
See process run by user cengineer
# ps -u cengineer
Lookup process
Use pgrep command. pgrep looks through the currently running processes and lists the process IDs which matches the selection criteria to screen. For example display firefox process id:
# pgrep firefox
# top
komutunu kullanınız.
display a tree of processes
pstree shows running processes as a tree. The tree is rooted at either pid or init if pid is omitted. If a user name is specified, all process trees rooted at processes owned by that user are shown.
# pstree
see every process on the system
# ps -A
or
# ps -e
See every process except those running as root
# ps -U root -u root -N
See process run by user cengineer
# ps -u cengineer
Lookup process
Use pgrep command. pgrep looks through the currently running processes and lists the process IDs which matches the selection criteria to screen. For example display firefox process id:
# pgrep firefox
Kernel Parametre Değiştirme
konsoldan sysctl komutu ile (örnek sysctl kernel.shmmni=4096) değiştirebilirsiniz yada /etc/sysctl.conf dosyasından direk değiştirebilirsiniz.
3 Nisan 2009 Cuma
How to delete a file or folders?
1.To delete file, type this
2. To delete folder, type this (Klasörü ve altındaki dosyalarla birlikte hepsini siliyor)
rm-Rvf
Note : You can delete without go to its directory where contain the folder/ file.
For example, now you are in /usr folders (type pwd, stands for present work directory– I think, because i forget it =) to make you know where are you know)
pwd/usr
Then, you want to delete file in Desktop, type this
rm /home/username/Desktop/
And if you want to delete folder, type this
rm /home/username/Desktop/ -Rvf
rm
2. To delete folder, type this (Klasörü ve altındaki dosyalarla birlikte hepsini siliyor)
rm
Note : You can delete without go to its directory where contain the folder/ file.
For example, now you are in /usr folders (type pwd, stands for present work directory– I think, because i forget it =) to make you know where are you know)
pwd/usr
Then, you want to delete file in Desktop, type this
rm /home/username/Desktop/
And if you want to delete folder, type this
rm /home/username/Desktop/
2 Nisan 2009 Perşembe
Oracle Enterprise Linux 5.1 Kurulumu
Bu yazıda Oracle Enterprise Linux (OEL) 5.1 sürümünün kurulumunu anlatacağım. Kurulum gereksinimleri günümüz bilgisayarları için oldukça düşük olduğundan, bizim tek dikkat etmemiz gereken bilgisayarda 1G RAM olup olmadığı. Çünkü elimizde minimum 1G RAM yoksa, bu makineye Oracle 10g R2 veya 11g kuramayız. İsterseniz benim yaptığım gibi bir VPC’ye de kurulum yapabilirsiniz. Bunun için VMWare kullanmanızı öneririm.
Oracle Enterprise Linux dağıtımını, Oracle’ın sitesinden ücretsiz olarak indirebilirsiniz:
http://edelivery.oracle.com/linux
Linux kurulumu gün geçtikçe gelişen installer’lar sayesinde gayet kolay. Oracle Enterprise Linux 5.1, Redhat Enterprise Linux’un 5.1′in birebir kopyası olduğu için burada anlatılanları neredeyse hiç değiştirmeden Redhat EL ve CentOS 5.1 için de uygulayabilirsiniz.
Öncelikle bilgisayara OEL CD’sini takıp, sistemi CD’den boot ediyoruz. Karşımıza şu ekran geliyor:
Bu ekranda <ENTER>’a basıp, Linux kernelinin yüklenmesini bekliyoruz. Linux kuruluma başlamadan önce bize elimizki CDleri test edip etmek istemediğimizi soruyor:
Elinizdeki CDlerin sağlamlığından emin değilseniz, OK’u seçip <ENTER>’a basın. Genelde ben “Skip”i seçip, kuruluma geçerim. İki seçenek arasında geçiş için <TAB> tuşunu kullanabilirsiniz.
Bundan sonrası grafik ekranda devam edecek, yapmamız gereken sadece NEXT’e tıklayıp sonraki adıma geçmek.
Eğer kurulumun Türkçe olarak devam etmesini istiyorsanız buradan Türkçe’yi seçip NEXT’e tıklayabilirsiniz. Ben kuruluma İngilizce devam etmeyi tercih ediyorum. Bazı bilgisayar terimlerinin Türkçelerini anlamak İngilizcelerinden daha zor oluyor.
Bu ekranda klavyemizi seçiyoruz. Türkçe Q klavye desteği için Turkish’i seçiniz.
Eğer benim yaptığım gibi VMWARE’e kurulum yapıyorsanız, veya bir şekilde Linux kurulumu sizin harddiskinizdeki partitionları tanıyamazsa bu uyarıyı veriyor. Eğer harddiskinizde önemli bilgiler varsa bu uyarı aldığınızda kurulumu kesminizi tavsiye ederim. Ben “YES”i seçerek devam ediyorum.
Bu adımda harddiskimizdeki partitionların otomatik olarak ayarlanıp ayarlanmayacağını seçiyoruz. Ben her zaman “create custom layout”‘u seçip partitionları kendim oluşturmayı tercih ederim. Eğer isterseniz, installerın var olan partitionları silip, varsayılan büyüklüklerde partitionlar oluşturmasını seçebilirsiniz.
Ben RAM’in iki katı SWAP alanı vermeye dikkat ederek, partitionları ayarlıyorum. /boot için partition ayarlayacaksanız 100 ile 150M arası bir yer ayırmanız fazlasıyla yeterli olur. Aslında GRUB boot loader kullanacağımızdan, /boot için ayrı bir bölüm oluşturmaya gerek yok. Sisteminizde RAID olup olmamasına ve disk sayınıza göre partitionları ayarlayabilir, isterseniz oracle’ı kuracağınız (/u01 gibi) bir bölüm oluşturabilirsiniz.
Grub, modern Linux dağıtımlarıyla boot loader yazılımıdır. Burada her hangi bir ayar değiştirmeden bir sonraki adıma geçebiliriz.
Sunucumuzun IP adresini, subnet’ini ve domain ismini bu ekranda belirliyoruz. Sunucumuzu dinamik yerine statik IP adresi vermenizi öneririm. Ayrıca şu an ki alt yapıyı düşünerek IP v6′yı disable edebilirsiniz. Veritabanı sunucumuzu internete bağlamayacağımız için, gateway ve DNS adreslerini boş bırakıyoruz.
Bu ekranda sunucumuzun hangi zaman diliminde olduğunu seçiyoruz.
Linux sunucularda en yetkili kullanıcı “root” kullanıcısıdır. “root” kullanıcısı için şifre belirleyip, bir sonraki adıma geçiyoruz.
Kurulacak paketleri tek tek seçmek yerine, sistemi ne için kullanacağımızı seçip, ilgili paketlerin yüklenmesini sağlayabiliriz. Biz paketleri manuel seçebilmek için (merak etmeyin tek tek paket seçmeyeceğiz), “customize now” seçeneğini seçip, next’e tıklıyoruz.
Bu sunucuyu, Oracle veritabanı 10g ve 11g’e kurulumuna uygun hale getirebilrmek şu paketleri seçiyoruz:
Desktop Environments
Applications
Development
Servers
Base System
Dikkat etmeniz gereken, paketleri seçerken, paketin üzerinde sağ mouse tıklayıp “select all optional packages” ile o bölüm altındaki tüm paketlerin yüklenmesini sağlamak. Böylece sistem 10g için hiç bir ek pakete gerek duymazken, 11g için ise sadece 3 ek pakete ihtiyaç duyacak.
Artık installer, gerekli tüm bilgileri aldı ve kuruluma hazır. Next’e tıklayıp bir sonraki ekrana geçiyoruz.
İşleme başlamadan önce kurulumun sırasında ihtiyaç duyacağımız CD’leri bize hatırlatıyor. “continue” ile kurulumu başlatıyoruz.
Bu işlemin bitmesi bilgisayarınızın (özellikle disklerinizin) hızına bağlı olarak 15-20dk’yı alıyor. İşlem sırasında sizden teker teker 5 CDyi de isteyecek.
Kurulum bitti gibi görünsede aslında tam olarak bitmedi. Son ayarları yapabilmek için sistemi reboot etmemiz gerekiyor. “reboot” düğmesine tıklıyoruz, sistem reboot edildikten sonra kurulumun ayar aşaması başlıyor:
Forward’a tıklayıp, ayarları yapmayı başlıyoruz. Bundan sonraki adımları tek tek anlatmak yerine sadece önemli 2 adımı, firewall ve SELinux ayarını göstereceğim. Lisans Anlaşmasını geçtikten sonra firewall ayarları ekrana geliyor:
Veritabanı sunucumuz normal şartlarda internet’e bağlanmayacağı için, firewall ayarlarını disable ediyoruz.
SELinux, Linux sistemlerinde güvenliği arttırmak için geliştirilmiş bir teknoloji. Oracle, bu gelişmiş güvenlik ayarları altında çalışmayı önermediğinden SELinux’u kapatıyoruz. Bundan sonraki aşamalarda önemli bir ayar yok. Sistem tarihini ayarlıyoruz (next ile geçilecek), kullanıcı yaratmamız istediğinde next ve continue ile geçiyoruz, ses kartını tanımaya çalışınca ses kartımız var ise bile her hangi bir ayar yapmadan next ile geçiyoruz. Son olarak elimizde kurulumla ilgili ek CD olup olmadığını soruyor (örneğin OEL source CDleri), bunu da next ile geçip sistemi reboot ediyoruz, ve karşımıza OEL 5.1′in login ekranı geliyor:
root kullanıcısı ile login olup, bir terminal açıyoruz ve oracle kurulumlarında kullanacağımız kullanıcıyı ve grupları oluşturuyoruz:
En son komutu çalıştırına sistem sizden oracle kullanıcısına şifre atamanızı istiyor. Oracle 10g ve 11g kurulumlarında bu kullanıcı ile login olacağız.
/etc/sysctl.conf dosyasını açıp, dosyanın en sonuna şu değerleri ekliyoruz:
Bu değerlerin (reboot gerektirmeden) aktif olması için sysctl -p komutunu çalıştırıyoruz.
/etc/security/limits.conf dosyasını açıp, yine dosyanın en sonuna, şu satırları ekliyoruz:
/etc/pam.d/login dosyasına şu satırları ekliyoruz:
Son olarak da kurulum sırasında sisteme kurulmamış olan şu 3 paketi (bunlardan ilk isi 2. , sonuncusu 3. CD’deler) sisteme ekliyoruz:
Böylece sistem hem 10g, hem de 11g kurulumu için hazır hale geliyor. Bir iki gün içinde Oracle 10g R2′nin bu sisteme nasıl kurulacağını anlatan bir yazı da yazacağım. Daha ilerde bu sisteme 11g nasıl kurulacağını anlatan bir yazı da hazırlamayı düşünüyorum.
Kurulum sonrası yapılması gereken bütün işleri (yüklenecek 3 paket dahil), bir zip dosyası haline getirdim: OEL51 Kurulum (1.51 MB) Bu zip dosyasını indirip içinden çıkan kur.sh dosyasını root olarak çalıştırısanız, sizin için gerekli ayarları yapıp, oracle kullanıcısını yaratacaktır. Tek yapmanız gereken “passwd oracle” komutu ile oracle kullanıcısına bir şifre atamak olacak.
Oracle Enterprise Linux dağıtımını, Oracle’ın sitesinden ücretsiz olarak indirebilirsiniz:
http://edelivery.oracle.com/linux
Linux kurulumu gün geçtikçe gelişen installer’lar sayesinde gayet kolay. Oracle Enterprise Linux 5.1, Redhat Enterprise Linux’un 5.1′in birebir kopyası olduğu için burada anlatılanları neredeyse hiç değiştirmeden Redhat EL ve CentOS 5.1 için de uygulayabilirsiniz.
Öncelikle bilgisayara OEL CD’sini takıp, sistemi CD’den boot ediyoruz. Karşımıza şu ekran geliyor:
Bu ekranda <ENTER>’a basıp, Linux kernelinin yüklenmesini bekliyoruz. Linux kuruluma başlamadan önce bize elimizki CDleri test edip etmek istemediğimizi soruyor:
Elinizdeki CDlerin sağlamlığından emin değilseniz, OK’u seçip <ENTER>’a basın. Genelde ben “Skip”i seçip, kuruluma geçerim. İki seçenek arasında geçiş için <TAB> tuşunu kullanabilirsiniz.
Bundan sonrası grafik ekranda devam edecek, yapmamız gereken sadece NEXT’e tıklayıp sonraki adıma geçmek.
Eğer kurulumun Türkçe olarak devam etmesini istiyorsanız buradan Türkçe’yi seçip NEXT’e tıklayabilirsiniz. Ben kuruluma İngilizce devam etmeyi tercih ediyorum. Bazı bilgisayar terimlerinin Türkçelerini anlamak İngilizcelerinden daha zor oluyor.
Bu ekranda klavyemizi seçiyoruz. Türkçe Q klavye desteği için Turkish’i seçiniz.
Eğer benim yaptığım gibi VMWARE’e kurulum yapıyorsanız, veya bir şekilde Linux kurulumu sizin harddiskinizdeki partitionları tanıyamazsa bu uyarıyı veriyor. Eğer harddiskinizde önemli bilgiler varsa bu uyarı aldığınızda kurulumu kesminizi tavsiye ederim. Ben “YES”i seçerek devam ediyorum.
Bu adımda harddiskimizdeki partitionların otomatik olarak ayarlanıp ayarlanmayacağını seçiyoruz. Ben her zaman “create custom layout”‘u seçip partitionları kendim oluşturmayı tercih ederim. Eğer isterseniz, installerın var olan partitionları silip, varsayılan büyüklüklerde partitionlar oluşturmasını seçebilirsiniz.
Ben RAM’in iki katı SWAP alanı vermeye dikkat ederek, partitionları ayarlıyorum. /boot için partition ayarlayacaksanız 100 ile 150M arası bir yer ayırmanız fazlasıyla yeterli olur. Aslında GRUB boot loader kullanacağımızdan, /boot için ayrı bir bölüm oluşturmaya gerek yok. Sisteminizde RAID olup olmamasına ve disk sayınıza göre partitionları ayarlayabilir, isterseniz oracle’ı kuracağınız (/u01 gibi) bir bölüm oluşturabilirsiniz.
Grub, modern Linux dağıtımlarıyla boot loader yazılımıdır. Burada her hangi bir ayar değiştirmeden bir sonraki adıma geçebiliriz.
Sunucumuzun IP adresini, subnet’ini ve domain ismini bu ekranda belirliyoruz. Sunucumuzu dinamik yerine statik IP adresi vermenizi öneririm. Ayrıca şu an ki alt yapıyı düşünerek IP v6′yı disable edebilirsiniz. Veritabanı sunucumuzu internete bağlamayacağımız için, gateway ve DNS adreslerini boş bırakıyoruz.
Bu ekranda sunucumuzun hangi zaman diliminde olduğunu seçiyoruz.
Linux sunucularda en yetkili kullanıcı “root” kullanıcısıdır. “root” kullanıcısı için şifre belirleyip, bir sonraki adıma geçiyoruz.
Kurulacak paketleri tek tek seçmek yerine, sistemi ne için kullanacağımızı seçip, ilgili paketlerin yüklenmesini sağlayabiliriz. Biz paketleri manuel seçebilmek için (merak etmeyin tek tek paket seçmeyeceğiz), “customize now” seçeneğini seçip, next’e tıklıyoruz.
Bu sunucuyu, Oracle veritabanı 10g ve 11g’e kurulumuna uygun hale getirebilrmek şu paketleri seçiyoruz:
Desktop Environments
- GNOME
Applications
- Editors
- Graphical Internet
- Text-based Internet
Development
- Development Libraries
- Development Tools
- Legacy Software Development
Servers
- Server Configuration Tools
Base System
- Administration Tools
- Base
- Java
- Legacy Software Support
- System Tools
- X Window System
Dikkat etmeniz gereken, paketleri seçerken, paketin üzerinde sağ mouse tıklayıp “select all optional packages” ile o bölüm altındaki tüm paketlerin yüklenmesini sağlamak. Böylece sistem 10g için hiç bir ek pakete gerek duymazken, 11g için ise sadece 3 ek pakete ihtiyaç duyacak.
Artık installer, gerekli tüm bilgileri aldı ve kuruluma hazır. Next’e tıklayıp bir sonraki ekrana geçiyoruz.
İşleme başlamadan önce kurulumun sırasında ihtiyaç duyacağımız CD’leri bize hatırlatıyor. “continue” ile kurulumu başlatıyoruz.
Bu işlemin bitmesi bilgisayarınızın (özellikle disklerinizin) hızına bağlı olarak 15-20dk’yı alıyor. İşlem sırasında sizden teker teker 5 CDyi de isteyecek.
Kurulum bitti gibi görünsede aslında tam olarak bitmedi. Son ayarları yapabilmek için sistemi reboot etmemiz gerekiyor. “reboot” düğmesine tıklıyoruz, sistem reboot edildikten sonra kurulumun ayar aşaması başlıyor:
Forward’a tıklayıp, ayarları yapmayı başlıyoruz. Bundan sonraki adımları tek tek anlatmak yerine sadece önemli 2 adımı, firewall ve SELinux ayarını göstereceğim. Lisans Anlaşmasını geçtikten sonra firewall ayarları ekrana geliyor:
Veritabanı sunucumuz normal şartlarda internet’e bağlanmayacağı için, firewall ayarlarını disable ediyoruz.
SELinux, Linux sistemlerinde güvenliği arttırmak için geliştirilmiş bir teknoloji. Oracle, bu gelişmiş güvenlik ayarları altında çalışmayı önermediğinden SELinux’u kapatıyoruz. Bundan sonraki aşamalarda önemli bir ayar yok. Sistem tarihini ayarlıyoruz (next ile geçilecek), kullanıcı yaratmamız istediğinde next ve continue ile geçiyoruz, ses kartını tanımaya çalışınca ses kartımız var ise bile her hangi bir ayar yapmadan next ile geçiyoruz. Son olarak elimizde kurulumla ilgili ek CD olup olmadığını soruyor (örneğin OEL source CDleri), bunu da next ile geçip sistemi reboot ediyoruz, ve karşımıza OEL 5.1′in login ekranı geliyor:
root kullanıcısı ile login olup, bir terminal açıyoruz ve oracle kurulumlarında kullanacağımız kullanıcıyı ve grupları oluşturuyoruz:
# groupadd oinstall
# groupadd dba
# useradd -g oinstall -G dba oracle
# passwd oracle
En son komutu çalıştırına sistem sizden oracle kullanıcısına şifre atamanızı istiyor. Oracle 10g ve 11g kurulumlarında bu kullanıcı ile login olacağız.
/etc/sysctl.conf dosyasını açıp, dosyanın en sonuna şu değerleri ekliyoruz:
kernel.shmmni = 4096
kernel.sem = 250 32000 100 128
fs.file-max = 65536
net.ipv4.ip_local_port_range = 1024 65000
net.core.rmem_default=4194304
net.core.rmem_max=4194304
net.core.wmem_default=262144
net.core.wmem_max=262144
Bu değerlerin (reboot gerektirmeden) aktif olması için sysctl -p komutunu çalıştırıyoruz.
/etc/security/limits.conf dosyasını açıp, yine dosyanın en sonuna, şu satırları ekliyoruz:
oracle soft nproc 2047
oracle hard nproc 16384
oracle soft nofile 1024
oracle hard nofile 65536
/etc/pam.d/login dosyasına şu satırları ekliyoruz:
session required /lib/security/pam_limits.so
session required pam_limits.so
Son olarak da kurulum sırasında sisteme kurulmamış olan şu 3 paketi (bunlardan ilk isi 2. , sonuncusu 3. CD’deler) sisteme ekliyoruz:
# rpm -ivh –nosignature libaio-devel-0.3.106-3.2.i386.rpm
# rpm -ivh –nosignature unixODBC-2.2.11-7.1.i386.rpm
# rpm -ivh –nosignature unixODBC-devel-2.2.11-7.1.i386.rpm
Böylece sistem hem 10g, hem de 11g kurulumu için hazır hale geliyor. Bir iki gün içinde Oracle 10g R2′nin bu sisteme nasıl kurulacağını anlatan bir yazı da yazacağım. Daha ilerde bu sisteme 11g nasıl kurulacağını anlatan bir yazı da hazırlamayı düşünüyorum.
Kurulum sonrası yapılması gereken bütün işleri (yüklenecek 3 paket dahil), bir zip dosyası haline getirdim: OEL51 Kurulum (1.51 MB) Bu zip dosyasını indirip içinden çıkan kur.sh dosyasını root olarak çalıştırısanız, sizin için gerekli ayarları yapıp, oracle kullanıcısını yaratacaktır. Tek yapmanız gereken “passwd oracle” komutu ile oracle kullanıcısına bir şifre atamak olacak.
1 Nisan 2009 Çarşamba
Klavye dilini değiştirme
komut satırından bu komutları girerek
setxkbmap tr
setxkbmap us
xwindow kullanan her sistem için geçerlidir.
yada
shift+control+t => setxkbmap tr
shift+control+us => setxkbmap us
setxkbmap tr
setxkbmap us
xwindow kullanan her sistem için geçerlidir.
yada
shift+control+t => setxkbmap tr
shift+control+us => setxkbmap us
Kaydol:
Yorumlar (Atom)